چگونه نمونه آزمایش ادرار و مدفوع بگیریم؟

نمونه‌برداری صحیح در آزمایش ادرار و مدفوع به دلایل زیر مهم است:
دقت تشخیص: نمونه‌های به‌درستی جمع‌آوری شده باعث می‌شوند که نتایج آزمایش دقیق‌تر باشند. این امر به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیق‌تری ارائه دهد و برنامه درمانی مناسبی را تنظیم کند.
جلوگیری از آلودگی: اگر نمونه به درستی جمع‌آوری نشود، ممکن است با میکروب‌هایی آلوده شود که در بدن فرد وجود ندارند. این آلودگی‌ها می‌توانند به نتایج غلط منجر شوند و در نتیجه درمان نادرستی را به دنبال داشته باشند.
کاهش نیاز به تکرار آزمایش: اگر نمونه به درستی جمع‌آوری نشود، ممکن است لازم باشد آزمایش دوباره انجام شود. این امر می‌تواند برای بیمار زمان‌بر و هزینه‌بر باشد.
رعایت اصول بهداشتی: جمع‌آوری صحیح نمونه‌ها با رعایت اصول بهداشتی، خطر انتقال عفونت‌ها را کاهش می‌دهد و ایمنی بیمار و کارکنان بهداشتی را تضمین می‌کند.
به همین دلایل، دستورالعمل‌های دقیقی برای جمع‌آوری نمونه‌های ادرار و مدفوع وجود دارد که بیماران و پرسنل بهداشتی باید به دقت آن‌ها را دنبال کنند.
علاوه بر نمونه برداری صحیح، دقت آزمایشگاهی که آزمایش خود را انجام می دهید هم اهمیت زیادی دارد. برای دریافت نتیجه دقیق می توانید به بهترین آزمایشگاه شهر ری (آزمایشگاه لارا) مراجعه کنید.

آزمایش‌های ادرار می‌توانند به انواع مختلفی از نمونه‌ها بستگی داشته باشند، هر کدام با کاربردها و دستورالعمل‌های خاص خود. در اینجا انواع رایج نمونه‌برداری از ادرار آورده شده است:
نمونه ادرار تصادفی: این نوع نمونه‌برداری، که بیشترین استفاده را دارد، شامل جمع‌آوری نمونه‌ای از ادرار در هر زمانی از روز می‌شود. این روش برای آزمایش‌های روتین استفاده می‌شود ولی ممکن است بهترین نشان‌دهنده وضعیت کلیه‌ها و مسیر ادراری نباشد.
نمونه ادرار اول صبح: این نمونه معمولاً اولین ادرار صبح به دست می‌آید و غلظت بیشتری نسبت به نمونه‌های دیگر دارد. این نوع نمونه برای آزمایش‌هایی مانند آزمایش بارداری و بررسی دفع پروتئین استفاده می‌شود.
نمونه ادرار تمیز (midstream): در این روش، فرد ابتدا مقداری ادرار را دور می‌ریزد، سپس نمونه‌ای را در ظرف می‌ریزد، و باقیمانده ادرار را دوباره دور می‌ریزد. این کمک می‌کند تا آلودگی‌های احتمالی که ممکن است از پوست و دهانه مجرای ادراری به نمونه منتقل شوند، کاهش یابند.
نمونه ادرار ۲۴ ساعته: این نوع نمونه‌برداری شامل جمع‌آوری تمام ادرار تولید شده در طی ۲۴ ساعت است. این روش برای ارزیابی کلی کارکرد کلیه‌ها و برخی شرایط خاص مانند بررسی دفع پروتئین یا سنگ‌های کلیه استفاده می‌شود.
نمونه ادرار با کاتتر: گاهی اوقات، به خصوص در مواردی که بیمار قادر به ادرار کردن به طور طبیعی نیست، از کاتتر برای جمع‌آوری نمونه ادرار استفاده می‌شود. این روش بیشتر در بیمارستان‌ها انجام می‌شود.
با مراجعه به بخش آزمایش ادرار و انگل شناسی از پارامترهای مختلفی که در این آزمایشات بررسی می شود مطلع می شوید.

آزمایش‌های مدفوع به منظور تشخیص مشکلات گوارشی، عفونت‌ها، اختلالات جذب مواد مغذی، و شرایط دیگر انجام می‌شوند. انواع مختلفی از نمونه‌برداری مدفوع وجود دارد که هر کدام برای مقاصد خاصی استفاده می‌شوند:
نمونه تصادفی مدفوع: این نوع نمونه‌گیری شامل جمع‌آوری یک نمونه از مدفوع در هر زمانی است. این نوع نمونه برای آزمایش‌های روتین مانند بررسی وجود خون پنهان یا تشخیص عفونت‌های روده‌ای استفاده می‌شود.
نمونه‌های متعدد: گاهی اوقات پزشکان توصیه می‌کنند که نمونه‌های متعدد مدفوع (معمولاً سه نمونه از سه روز متوالی) جمع‌آوری شود. این روش برای افزایش دقت تشخیص عفونت‌های پارازیتی و دیگر بیماری‌های روده‌ای به کار می‌رود.
نمونه مدفوع ۲۴ ساعته: مانند نمونه ادرار ۲۴ ساعته، این روش شامل جمع‌آوری تمام مدفوع دفع شده در طی یک دوره ۲۴ ساعته است. این نوع نمونه‌برداری برای ارزیابی اختلالات جذب مواد مغذی یا تجزیه و تحلیل محتویات مدفوع استفاده می‌شود.
نمونه‌های تخصصی: برخی آزمایش‌ها ممکن است نیاز به نمونه‌های خاصی داشته باشند که برای تشخیص شرایط خاص گوارشی یا متابولیکی جمع‌آوری می‌شوند. به عنوان مثال، جمع‌آوری مدفوع برای تشخیص میزان چربی در مدفوع (برای بررسی وجود استئاتوره) یا برای تشخیص بیماری‌های التهابی روده.
جمع‌آوری صحیح و دقیق نمونه‌های مدفوع برای اطمینان از دقت آزمایش‌ها و تشخیص مناسب بیماری‌ها حیاتی است. بنابراین، رعایت دستورالعمل‌های پزشکی و بهداشتی در جمع‌آوری نمونه‌ها اهمیت زیادی دارد.

نمونه های ادرار و مدفوع شرایط خاصی دارد و برای تهیه و نگهداری آن نکاتی وجود دارد که باید رعایت شود. ما در این مطلب قصد داریم هرآنچه که لازم است در این مورد بدانید را برای شما شرح دهیم. در ادامه تهیه نمونه در مردان، زنان و کودکان را به صورت جدا بررسی و توضیح می دهیم.

1- پس از شستشوی دست ها ظرف ادرار را باز کنید. مواظب باشید انگشتانتان با جدار داخلی ظرف تماس پیدا نکند.
2- نوک آلت تناسلی خود را با کمی آب بشویید و با یک تکه پارچه و یا دستمال تمیز یکبار مصرف خشک کنید.
3- اجازه دهید چند سی سی اولیه ادرارتان تخلیه و خارج شود و آنگاه بدون آنکه نوک آلت تناسلی تان با ظرف در تماس باشد، مقدار 15 تا 30 میلی لیتر ادرار به داخل ظرف آزمایشگاه تخلیه کنید. سپس درب ظرف را بسته و به آزمایشگاه تحویل دهید.

1-پس از شستشوی دست ها با آب معمولی، ناحیه تناسلی خود را برای چند ثانیه از جلو به عقب بشویید و آنگاه با یک تکه پارچه یا دستمال تمیز یکبار مصرف، ناحیه تناسلی را خشک کنید؛ سپس درب ظرف آزمایش را باز کنید.
2- به کمک دو انگشت سبابه و شست یک دست، لب های یزرگ فرج را باز کنید (آنها را از هم دور کنید)
3- پس از آنکه مقداری از ادرارتان خارج شد، با دست دیگر دهانه ظرف را بدون اینکه با جایی تماس داشته باشد زیر ادرار بگیرید تا مقدار 15 تا 30 میلی لیتر ادرار در آن جمع شود.

در کودکان کم سن و سال که توانایی همکاری ندارند، معمولا از کیسه ادرار (Urine Bag) استفاده می شود که دارای دو نوع دخترانه و پسرانه است. روش کار به قرار زیر است:
1-دست ها را با آب و صابون بشویید وسپس پوست ناحیه تناسلی کودک را با آب و صابون بشویید و با دستمال تمیز خشک کنید.
2- در روی کیسه ادرار، یک دهانه کمی بزرگتر از دستگاه تناسلی کودک وجود دارد. برچسب آن را بکنید و لبه دهانه کیسه را که چسبناک است، بر روی پوست اطراف تناسلی کودک به خوبی بچسبانید. در هنگام چسباندن کیسه دقت کنید پاهای کودک به اندازه کافی از هم باز باشد تا چین پوستی وجود نداشته باشد.
3- پس از جمع آوری ادرار به میزان کافی (حداقل 10 تا 15 میلی لیتر) کیسه ادرار را باز کرده و دهانه کیسه را بسته و نمونه را به آزمایشگاه تحویل دهید.

1-در ابتدای جمع آوری نمونه ادرار، اولین ادرار صبح را دور بریزید و زمان را یادداشت نمایید (مثلا 7 صبح)
2- از این لحظه به بعد به مدت یک شبانه روز هربار که ادرار دارید، آن را در ظرف مخصوص که آزمایشگاه به شما داده است بریزید.
3- آخرین نمونه ادرار دقیقا 24 ساعت پس از زمان اولیه ثبت شده (در مثال بالا 7 صبح روز بعد) به داخل ظرف تخلیه نمایید و آنگاه آن را به آزمایشگاه تحویل دهید.
جمع آوری ناقص ادرار به معنای باطل بودن کار است و باید مجددا تکرار شود. در طول مدت جمع آوری ادرار، ظرف ادرار باید در جای خنک نگه داری شود.

آزمایش مدفوع جهت تشخیص انواع مختلف انگل های بیماری زا در روده است. لذا افرادی که تحت آزمایش مدفوع قرار می گیرند، باید برای مدت 7 تا 10 روز پیش از انجام آزمایش، از درمان با روغن کرچک یا روغن های معدنی، بیسموت، منیزیم، ترکیبات ضد اسهال، تنقیه با باریم و مصرف آنتی بیوتیک ها خودداری نمایند.
نمونه کودکان را از روی پوشک توسط قاشقک (آبسلانگ) برداشته و در ظرف آزمایش بریزید و به آزمایشگاه تحویل دهید.

در نهایت، شرایط و نحوه تهیه نمونه‌های آزمایش ادرار و مدفوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. دقت در این فرآیند می‌تواند تاثیر بسزایی در دقت و صحت نتایج آزمایش‌های پزشکی داشته باشد. بنابراین، بسیار مهم است که دستورالعمل‌های آزمایشگاهی و توصیه‌های پزشکی را به دقت دنبال کنید تا از صحت نتایج آزمایشات خود اطمینان حاصل کنید. همچنین، مراقبت در استفاده از ظروف مناسب و استریل و رعایت بهداشت در تمام مراحل نمونه‌برداری از اهمیت بالایی برخوردار است تا از آلودگی نمونه‌ها جلوگیری شود و نتایج آزمایش به طور دقیق تری بررسی و تحلیل گردد.




منابع
carterethealth
nhs